[Originally posted on October 8th, 2012.]
Αυτήν τη στιγμή, Δευτέρα, 8 Οκτωβρίου 2012, 17:30 EST Ο David Blaine στέκεται με στολή αλυσίδας στην προβλήτα 54 της Νέας Υόρκης με 1 εκατομμύριο βολτ ηλεκτρικής ενέργειας να ρέει από το ένα πηνίο Tesla στο άλλο στο σώμα του για 69 ώρες. Του απομένουν 3 ώρες. Είναι το πιο πρόσφατο σε μια σειρά από ακροβατικά αντοχής (να είσαι στον πάγο για λίγο, να είσαι σε μια κολόνα για λίγο, να είσαι σε ένα κουτί για λίγο, να είσαι στο χώμα για λίγο, να είσαι μισοκοιμισμένος ΠΑΝΤΑ) έχει παίξει ο Blaine δημόσια τα τελευταία χρόνια για κάτι που φαίνεται σαν 0 λόγος, και είναι το κόλπο που ισχυρίζεται ότι είναι “πιο επικίνδυνο” Ακόμη. (Είναι επίσης ένα κόλπο που ισχυρίζεται ότι είναι αυτός ο επιστήμονας “Συγκλονιστικά ασφαλές” και ένα που το Ultrabook της Intel ισχυρίζεται ότι είναι «σοκαριστικά ULTRABOOK ULTRABOOK ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ULTRABOOK», αλλά ποιοι είναι εσείς θα το πιστέψω;) Επισκέφτηκα τον Blaine την Κυριακή, 7 Οκτωβρίου και, αν με ρωτούσες, θα έλεγα ότι ήταν ένα από τα συγκλονιστικά πιο ανόητα και πιο μπερδεμένα πράγματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. #ΗΛΕΚΤΡΟΦΗΜΕΝΟ!
Έφτασα στην προβλήτα 54 γύρω στις 15:30. Ο Andrew WK ήταν προγραμματισμένος για να εμφανιστεί εκεί εκείνο το βράδυ στις 7:30 μ.μ. και δεν πήγα σε αυτό επίτηδες για να μπορέσω να παρακολουθήσω τον David Blaine στο φυσικό του Ηλεκτρισμένο περιβάλλον: περιτριγυρισμένος από όχι πολύ κόσμο που στέκεται όλοι στη βροχή, μπερδεμένοι και βγάζουν φωτογραφίες.
#ΗΛΕΚΤΡΟΦΗΜΕΝΟ! Όλο αυτό το κόλπο είναι πολύ μπερδεμένο, αλλά πιθανώς το πιο μπερδεμένο μέρος του είναι η απίστευτα δυνατή, εκτός πρακτικής, μουσική ορχήστρας ρομπότ που ακούγεται στο σύνολό της. Μπορείτε να το ακούσετε στο απευθείας μετάδοση, και μπορείτε επίσης να το ακούσετε αν βρίσκεστε οπουδήποτε μέσα σε δύο τετράγωνα της προβλήτας 54. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ, ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ! Τόσο δυνατά που σου δίνουν ωτοασπίδες όταν μπαίνεις μέσα, και τόσο δυνατά που τελικά τα χρησιμοποιείς, παρόλο που στην αρχή σκέφτεσαι: «Αυτό μάλλον δεν είναι εντελώς απαραίτητη.“
Έχουν φλόγες επάνω τους επειδή, υποθέτω, δεν ήταν διαθέσιμη εικόνα ηλεκτρισμού. Αλλά πίσω στη μουσική: ακόμα δεν καταλαβαίνω τι είναι ή ποιος την ελέγχει. Το θέμα είναι ότι, από ό,τι μπορώ να καταλάβω, οι διαφορετικές σημειώσεις αντιστοιχούν σε διαφορετικές…ποσότητες…ηλεκτρικού ρεύματος; Αυτό μπορεί να είναι λάθος. Δεν γνωρίζω! Προσπάθησα να μάθω και Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ. Ξέρω ότι ο Andrew WK το έλεγχε όσο ήταν εκεί, και ξέρω ότι ο Reggie Watts θα το ελέγξει στο τέλος της ημέρας σήμερα (τελευταία ημέρα Eltrified του Blaine), αλλά ποιος το ελέγχει διαφορετικά; Intel λέει αυτό:
Η χορηγία της Intel περιλαμβάνει την παροχή Ultrabook στον ιστότοπο, ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να αλληλεπιδρούν με τον Blaine. Μπορούν να στείλουν μηνύματα, να αλλάξουν τη μουσική και να του κάνουν ερωτήσεις. Ο Blaine είπε ότι αυτό θα βοηθήσει στην ανακούφιση της πιο δύσκολης πτυχής του κόλπου, παραμένοντας συγκεντρωμένος.
Αλλά όταν ήμουν εκεί έβρεχε (όπως ήταν όλο το Σαββατοκύριακο), έτσι αυτά τα μπλοκ υπολογιστών έμοιαζαν έτσι:
Και κανείς δεν τα χρησιμοποιούσε γιατί δεν μπορούσες γιατί ήταν καλυμμένα σε γαμημένες σακούλες σκουπιδιών. (Επίσης, απ‘ ό,τι μπόρεσα να πω, έπαιζαν όλοι τους pre-Electrified συνεντεύξεις με τον David Blaine;) Οπότε δεν ξέρω! Ίσως απλώς είχαν διαφορετικές δυνατές εκδόσεις ρομπότ κλασικών τραγουδιών από τις οποίες θα μπορούσατε να διαλέξετε ή κάτι τέτοιο; Πριν φτάσω εκεί, είχα την εντύπωση ότι οι νότες ήταν όλες ελεγχόμενες από το κοινό, γιατί ήξερα ότι η πλησιέστερη πλατφόρμα περιείχε αυτό το Ultrabook που σου επέτρεπε να πατάς πλήκτρα, καθένα από τα οποία αντιστοιχούσε σε διαφορετική ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας. (Ή ΚΑΤΙ;) Οπότε σηκώθηκα στο μπροστινό μέρος της πλατφόρμας (βασικά αμέσως γιατί κανείς δεν αγωνιζόταν πραγματικά για αυτό) και έλεγξα ποια ήταν η συμφωνία με αυτό, και η συμφωνία ήταν, όσο μπορούσα να καταλάβω, ότι δεν ήταν τίποτα; Έμοιαζε σαν να βρίσκεσαι στο Johnny Rockets όταν η παλιά σερβιτόρα έρχεται και σου δίνει ένα νικέλιο να βάλεις στο jukebox του θαλάμου σου και επιλέγεις ένα τραγούδι αλλά δεν το ακούς ποτέ και πηγαίνεις σπίτι υποθέτοντας ότι ο Johnny Rockets παίζει μόνο ένα παλιό- Το timey mix CD και τα τζουκ μποξ του περιπτέρου δεν είναι καν συνδεδεμένα με τίποτα, παρόλο που ο Johnny Rockets θα σας πει ότι δεν το ακούσατε επειδή υπάρχει απλώς ένα μεγάλο ανεκτέλεστο τραγούδι στην ουρά.
Περίμενα μέχρι να γίνει ένα διάλειμμα στη μουσική (υπήρχαν διαλείμματα μεταξύ των μουσικών κομματιών και κάθε φορά που γινόταν διάλειμμα οι άνθρωποι χειροκροτούσαν, κάτι που ήταν πολύ, πολύ αστείο, γιατί για ποιο λόγο χτυπούσαν;) για να πατήσουν μερικά πλήκτρα και το έκανα και δεν έγινε τίποτα, οπότε δεν ξέρω. Στεκόμουν ήδη στη βροχή, έβλεπα έναν άντρα να στέκεται με προστατευτική στολή χωρίς λόγο, άκουγα την πιο δυνατή, χειρότερη μουσική που έχω ακούσει ποτέ, οπότε δεν επρόκειτο να ερευνήσω τι συνέβαινε στην πραγματικότητα με η ανοησία του υπολογιστή. Κάτι άλλο που δεν κατάλαβα ήταν ότι όλη την ώρα που ήμουν εκεί, υπήρχε ένας άντρας σε ένα μικρό περίπτερο δίπλα στον Μπλέιν και του έπαιρνε συνέντευξη:
Στην αρχή ήταν εκεί πάνω με έναν κάμεραμαν, αλλά μετά κατέβασαν το κουτί και ο κάμεραμαν βγήκε έξω και ο τύπος με το μικρόφωνο ανέβηκε μόνος του. …; Τι μυστήριο! Ήταν αυτό για να θέσω ερωτήσεις στην Intel που έκαναν οι οπαδοί; Αν ναι, πού υποτίθεται ότι θα βρούμε τις απαντήσεις; Θα αφεθούν ελεύθεροι αφού τελειώσει όλο το κόλπο; Αν ναι, ποιος θα νοιαστεί σε αυτό το σημείο; Ή είναι απλώς μια τηλεοπτική συνέντευξη; Αν ναι, γιατί δεν ανέβηκε τη δεύτερη φορά ο κάμεραμαν; Ή μήπως αυτός είναι απλώς ένας τύπος που είναι εκεί για να κάνει παρέα με τον Ντέιβιντ Μπλέιν χωρίς άλλο λόγο παρά μόνο για να τον διασκεδάσει; Επίσης: Πώς ηχογραφούν τον ήχο του David Blaine; Έχει μικρόφωνο ανοιχτό; Υποθέτω ότι πρέπει! Είναι πολύ κακό που ήταν τόσο απίστευτα δυνατά, γιατί είμαι βέβαιος ότι αν το πλήθος ήταν σε θέση να συνομιλήσει μεταξύ τους, κάποιες από αυτές τις ερωτήσεις θα είχαν ανακύψει και ενδεχομένως θα είχαν λυθεί. Αλλά, δυστυχώς, κανείς δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν επειδή όλοι είχαμε ωτοασπίδες επειδή ήμασταν όλοι μαζί σε έναν δυνατό, ασύμφωνο εφιάλτη. Χαχα, μήπως γι‘ αυτό μπήκε το δυνατό στοιχείο στο κόλπο; «ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ». Αν ναι, λειτούργησε!
Οπότε βασικά το κόλπο που περιστρέφεται γύρω από το Electrified: One Million Volts Always On είναι ο David Blaine που γέρνει (ΟΧΙ στέκεται — ακουμπούσε σε κάτι στο οποίο ήταν δεμένος!!) σε κάτι για τρεις ημέρες, δεν έτρωγε, ενώ ακούει δυνατά, φρικτή μουσική. (Η Courtney Αγαπά κάτι που κάνει κόλπο κάθε κάτι κάτι!) Η στολή και το κράνος τον προστατεύουν από τον ηλεκτρισμό, οπότε μπορεί να μην είναι καν εκεί. Στη συνέντευξη όπου ισχυρίζεται ότι είναι το «πιο επικίνδυνο» κόλπο στο οποίο έχει πάει ποτέ, λέει ότι ο λόγος για τον οποίο είναι το πιο επικίνδυνο είναι επειδή δεν ξέρει καν ποια θα είναι η ζημιά μετά το τέλος του ακροβατικού, αλλά φαίνεται ότι η ζημιά θα είναι απλώς ότι είναι κουρασμένος, πεινασμένος και ενοχλημένος; Ωστόσο, όπως σημειώνει αυτός ο θαυμαστής στα σχόλια κάτω από τη ζωντανή ροή:
ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΕΚΕΙ! Επίσης, όπως έμαθα, 20 λεπτά είναι πολύς χρόνος για να σταθείς εκεί και να τον δεις να στέκεται εκεί. ΓΙΟΥΧΑ! Μπου αυτό το κόλπο. Τα ακροβατικά του David Blaine είναι πάντα αναστατωτικά γιατί, παρόλο που ο παράγοντας αντοχής είναι πάντα τρελό και εντυπωσιακό ανθρώπινο κατόρθωμα, ο παράγοντας σκοπός δεν είναι ποτέ πραγματικά εκεί και επίσης ο ενοχλητικός, αυτοικανοποιημένος παράγοντας δημοσιότητας του David Blaine είναι πάντα πολύ ψηλός, αλλά τουλάχιστον με τα ακροβατικά στο παρελθόν ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ. «Είναι στον πάγο, το καταλαβαίνω, σίγουρα». «Ω, στέκεται για πάντα σε μια κολόνα». Αυτό, απλά δεν το ξέρω. Σίγουρα δεν τρώει για τρεις μέρες, μπορώ να το πω σίγουρα. Ο ηλεκτρισμός είναι σίγουρα γύρω του. Βρίσκεται στην προβλήτα 54 και είναι πολύ δυνατά εκεί. (Το μόνο άλλο γεγονός που απέκτησα από αυτό είναι ότι πρέπει να αγοράσω ένα Ultrabook γιατί ω θεέ μου φαίνονται AMAAZIIIIIIIIIIINNNGGGGGG!!!) Αν και, με όλα αυτά, χαίρομαι που πήγα και μπόρεσα να το δω . Απλά αστειεύομαι. Ήταν χάσιμο χρόνου! #ΗΛΕΚΤΡΟΦΗΜΕΝΟ!
[Originally posted on October 8th, 2012.]
