Ανάπτυξη μιας κουλτούρας με τεχνητή νοημοσύνη για να αγκαλιάσει την τεχνητή νοημοσύνη

0
Ανάπτυξη μιας κουλτούρας με τεχνητή νοημοσύνη για να αγκαλιάσει την τεχνητή νοημοσύνη

Με Μουσταφά Σαγιάντι & Michael J. Provitera

Σήμερα, αντιμετωπίζουμε αμέτρητες ευκαιρίες και απειλές από την τεχνητή νοημοσύνη. Η αξιοποίηση αυτών των ευκαιριών και η αποφυγή των αυξανόμενων απειλών της τεχνητής νοημοσύνης απαιτεί την υιοθέτηση μιας νέας οργανωτικής κουλτούρας. Αυτή η νέα προσέγγιση θεωρεί τους «άνθρωπους» ως έναν από τους πυλώνες της επιτυχίας και αυξάνει την αποτελεσματικότητα στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Ονομάζουμε αυτή τη νέα κουλτούρα κουλτούρα που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη.

Καθώς οι οργανισμοί εισέρχονται στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, υπάρχει μια πληθώρα μοναδικών ευκαιριών. 1, 2, 3, 4 Μια ευκαιρία είναι να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα που να βασίζεται σε AI. Η ανάπτυξη μιας τεχνολογικής υποδομής είναι ένα σημαντικό στοιχείο, αλλά υπάρχει ένα άλλο που πιθανότατα θα δημιουργήσει ή θα καταστρέψει την παραδοσιακή οργάνωση. 5, 6, 7, 8 Η επιτυχία στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης δεν απαιτεί μόνο χρήματα και επενδύσεις σε τεχνολογικές υποδομές, αλλά απαιτεί επίσης μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι ηγέτες σκέφτονται τον πολιτισμό ως μέσο επικοινωνίας. Σε αυτό το άρθρο, αποκαλούμε μια αποτελεσματική κουλτούρα που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη και παρέχουμε στους ηγέτες τις βέλτιστες πρακτικές για την ανάπτυξη και το σχεδιασμό αυτής της αποτελεσματικής κουλτούρας.

Οι βέλτιστες πρακτικές για την ανάπτυξη και το σχεδιασμό μιας κουλτούρας που βασίζεται σε AI εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο τα ανώτερα στελέχη μπορούν να δημιουργήσουν ένα «πρόγραμμα ταχείας αλλαγής τεχνολογίας». Χρειάζεται να δοθεί μεγάλη έμφαση στη μεγιστοποίηση της απόδοσης της ανάπτυξης τεχνητής νοημοσύνης και στην εφαρμογή ενός έργου προσανατολισμένου στην κουλτούρα για να ξεκινήσει ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη μιας νέας μορφής οργανωτικής κουλτούρας, αυτό που ονομάζουμε κουλτούρα που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη.

Σχεδιάζοντας μια κουλτούρα που βασίζεται σε AI

Η κουλτούρα αναφέρεται σε κοινές παραδοχές και ορισμένα πρότυπα συμπεριφοράς που είναι σημαντικά για έναν συγκεκριμένο οργανισμό. 9, 10, 11, 12, 13 Η κουλτούρα συνήθως χτίζεται γύρω από τη συμμετοχή σε κεντρικές συναντήσεις, την ομαδική εργασία, την εμπιστοσύνη και τη μάθηση. 14

  • Συμμετοχή των μελών του οργανισμού μέσα από μια συνεκτική συνεργασία στην οποία ολόκληρη η οργάνωση κωπηλατεί προς την ίδια κατεύθυνση.
  • Η δημιουργία ομάδας και η καλύτερη ανταλλαγή οργανωτικών γνώσεων μέσω μεγαλύτερης συνεργασίας βελτιώνει την ποιότητα των δεδομένων.
  • Η εμπιστοσύνη είναι βασικά ένα πλαίσιο ικανοποίησης σε συνδυασμό με την ασφάλεια. 15, 16 Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι όταν ξυπνήσουν το πρωί ότι θα τους περιμένει μια δουλειά.
  • Η οργανωτική μάθηση είναι ένα δεδομένο μάντρα σε ολόκληρο τον οργανισμό με επαγγελματική ανάπτυξη από πωλητές και ειδικούς στον τομέα που προσθέτουν την κόλλα που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ανάπτυξης και ανάπτυξης. 17, 18, 19, 20

Αφού τεθεί η κουλτούρα σε αυτές τις τέσσερις αρχές, πρέπει να υπάρξει εκτεταμένη διαφήμιση δραστηριοτήτων και ορόσημων. Ένα ενημερωτικό δελτίο ή ένα μέσο επικοινωνίας περιλαμβάνει επιτεύγματα όχι μόνο εντός του οργανισμού αλλά και για όσους έφυγαν για καλύτερες θέσεις με βάση τις γνώσεις που απέκτησαν, την εκπαίδευση και την εξέλιξή τους και τη θητεία τους στον οργανισμό. Η πρόθεση να κρατήσουμε όλους τους υπαλλήλους είναι καλή, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη τα φυσικά επίπεδα φθοράς και την άνοδο της οργανωτικής κλίμακας ή τον κίνδυνο να φύγουν άτομα για καλύτερες θέσεις. Έτσι, ενώ μια κουλτούρα πρέπει να είναι η κόλλα που κρατά την οργάνωση ενωμένη, πρέπει να είναι επίσης ελαστική και ρεαλιστική. Η εμπιστοσύνη είναι ένα δίκοπο μαχαίρι, στο οποίο οι ηγέτες πρέπει να εμπιστεύονται τους υφισταμένους τους με τον ίδιο τρόπο που τους εμπιστεύονται. Διεξάγουμε μελέτες στις οποίες βρίσκουμε ποιοι υπάλληλοι θέλουν να ανέβουν στην οργανωτική κλίμακα, γραμμικοί, εκείνοι που θέλουν να συνεχίσουν να μαθαίνουν και να αναπτύσσονται στην τρέχουσα θέση τους, τεχνικοί εμπειρογνώμονες και εκείνους που μπορεί να είναι παροδικοί και θέλουν να αλλάξουν καριέρα όταν το πνεύμα κινείται να το κάνουν. Το να βάζεις πρώτα τους ανθρώπους και μετά να προσφέρεις την τεχνολογία που χρειάζονται οι εργαζόμενοι για να παραμένουν ενημερωμένοι στην τεχνητή νοημοσύνη, τους ενθαρρύνει να συμβαδίζουν με τις γρήγορες τεχνολογικές αλλαγές. Οι ηγέτες ομάδων ενθαρρύνουν την ανάληψη κινδύνων για τις ομάδες τους και προσπαθούν να είναι αισιόδοξοι για την καινοτομία. Αυτή η νέα νοοτροπία προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία και ευελιξία.

Συμπερασματικά

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανάπτυξη μιας κουλτούρας που υποστηρίζει την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην επιχειρηματική επιτυχία των οργανισμών. Η ανάπτυξη και ο σχεδιασμός της κουλτούρας που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη απαιτεί το θάρρος των κορυφαίων μάνατζερ. Ενα Κουλτούρα που βασίζεται σε AI θα πρέπει να εμπλέκει αποτελεσματικά όλα τα μέλη του οργανισμού και να δημιουργεί εμπιστοσύνη, συνεχή μάθηση και ανάπτυξη, ομαδική εργασία και αίσθηση συναδελφικότητας σε όλο τον οργανισμό. Οι οργανισμοί μπορούν να επωφεληθούν από την πολιτιστική τους αλλαγή και να επιτύχουν ευημερία και αποτελεσματικότητα στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης.

Σχετικά με τους Συγγραφείς

Μουσταφά ΣαγιντίΜουσταφά ΣαγιάντιCAHRI, AFAIM, CPMgr, συνεργάζεται με ανώτερους ηγέτες επιχειρήσεων για την αποτελεσματική ανάπτυξη της καινοτομίας στις εταιρείες και βοηθά τις εταιρείες – από τις νεοφυείς επιχειρήσεις έως το Fortune 100 – να επιτύχουν βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα των ηγετών τους. Είναι συγγραφέας επιχειρηματικών βιβλίων και μακροχρόνιος συνεργάτης του HR.com και του περιοδικού Consulting και η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε αυτές τις κορυφαίες επιχειρηματικές εκδόσεις.

Michael J ProviteraMichael J. Provitera είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Οργανωτικής Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Barry στη Φλόριντα, συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «Mastering Self-Motivation» που εκδόθηκε από την BusinessExpertPress.

βιβλιογραφικές αναφορές

  1. Jöhnk, J., Weißert, M. & Wyrtki, K. (2021). Έτοιμοι ή όχι, η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται— Μια μελέτη συνεντεύξεων των οργανωτικών παραγόντων ετοιμότητας AI. Μηχανική Επιχειρήσεων & Πληροφοριακών Συστημάτων 63, 5–20. https://doi.org/10.1007/s12599-020-00676-7
  2. Enholm, IM, Papagiannidis, E., Mikalef, P. & Krogstie, J. (2022). Τεχνητή Νοημοσύνη και Επιχειρηματική Αξία: Ανασκόπηση Λογοτεχνίας. Information Systems Frontiers 24, 1709–1734. https://doi.org/10.1007/s10796-021-10186-w
  3. Zirar, A. (2032). Μπορούν οι περιορισμοί της τεχνητής νοημοσύνης να οδηγήσουν σε καινοτόμο εργασιακή συμπεριφορά;. Review of Managerial Science 17, 2005–2034. https://doi.org/10.1007/s11846-023-00621-4
  4. Noble, SM, Mende, M. (2023). Το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής στον τομέα του λιανικού εμπορίου και των υπηρεσιών: Σκιαγράφοντας το πεδίο των εμπειριών καταναλωτή-ρομπότ. Journal of the Academy of Marketing Science 51, 747–756. https://doi.org/10.1007/s11747-023-00948-0
  5. Weijnen, M., Correljé, A. (2021). Επανεξετάζοντας την υποδομή ως το ύφασμα μιας μεταβαλλόμενης κοινωνίας. Στο: Weijnen, MPC, Lukszo, Z., Farahani, S. (επιμ.) Shaping an Inclusive Energy Transition. Σπρίνγκερ, Τσαμ. https://doi.org/10.1007/978-3-030-74586-8_2
  6. Mitroff, II (2022). Πόλεμοι υποδομών: Η πολιτικοποίηση των πάντων. Στο: Ο Κοινωνικά Υπεύθυνος Οργανισμός. SpringerBriefs in Business. Σπρίνγκερ, Τσαμ. https://doi.org/10.1007/978-3-030-99808-0_3
  7. Rahman, P., Zhang, Z. & Musa, M. (2023). Η τεχνολογική καινοτομία, οι ξένες επενδύσεις, το εμπόριο και το ανθρώπινο κεφάλαιο έχουν συμμετρική επίδραση στην οικονομική ανάπτυξη; Νέα δυναμική μελέτη προσομοίωσης ARDL στο Μπαγκλαντές. Economic Change and Restructuring 56, 1327–1366. https://doi.org/10.1007/s10644-022-09478-1
  8. Leso, BH, Cortimiglia, MN & Ghezzi, A. (2023). Η συμβολή της οργανωσιακής κουλτούρας, της δομής και των παραγόντων ηγεσίας στον ψηφιακό μετασχηματισμό των ΜΜΕ: μια προσέγγιση μεικτών μεθόδων. Cognition, Technology & Work 25, 151–179. https://doi.org/10.1007/s10111-022-00714-2
  9. Serrat, O. (2017). Ένα Primer για την Οργανωσιακή Κουλτούρα. Στο: Λύσεις γνώσης. Springer, Σιγκαπούρη. https://doi.org/10.1007/978-981-10-0983-9_40
  10. Torsello, D. (2018). Οργανωτική κουλτούρα και διαφθορά. Στο: Poff, D., Michalos, A. (eds) Encyclopedia of Business and Professional Ethics. Σπρίνγκερ, Τσαμ. https://doi.org/10.1007/978-3-319-23514-1_136-1
  11. Cabana, GC & Kaptein, M. (2021). Ομαδικές ηθικές κουλτούρες μέσα σε έναν οργανισμό: μια προοπτική διαφοροποίησης για την ύπαρξη και τη συνάφειά τους. Journal of Business Ethics 170, 761–780. https://doi.org/10.1007/s10551-019-04376-5
  12. Douglas, SP, Craig, CS (2009). Επίδραση του πλαισίου στη διαπολιτισμική έρευνα. Στο: Nakata, C. (επιμ.) Beyond Hofstede. Palgrave Macmillan, Λονδίνο. https://doi.org/10.1057/9780230240834_7
  13. Hald, EJ, Gillespie, A. & Reader, TW (2021). Αιτιατική και Διορθωτική Οργανωσιακή Κουλτούρα: Συστηματική Ανασκόπηση Μελετών Περιπτώσεων Θεσμικής Αποτυχίας. Journal of Business Ethics 174, 457–483. https://doi.org/10.1007/s10551-020-04620-3
  14. Sayyadi, M. & Provitera, M. (2022). Μια νέα εποχή διαμόρφωσης πολιτισμού αναδύθηκε: Δείτε πώς μπορεί να επηρεάσει τους οργανισμούς. Muma Business Review 6, 129-135. https://www.informingscience.org/Publications/5065
  15. Kok, BC & Soh, H. (2020). Εμπιστοσύνη στα ρομπότ: προκλήσεις και ευκαιρίες. Current Robotics Reports 1, 297–309. https://doi.org/10.1007/s43154-020-00029-y
  16. [16] Petitta, L. & Martínez-Córcoles, M. (2022). Ένα εννοιολογικό μοντέλο συνειδητής οργάνωσης για αποτελεσματική ασφάλεια και διαχείριση κρίσεων. Ο ρόλος της οργανωσιακής κουλτούρας. Τρέχουσα Ψυχολογία. https://doi.org/10.1007/s12144-022-03702-x
  17. Zhu, C., Liu, A. & Wang, Y. (2019). Ενσωμάτωση της οργανωτικής μάθησης με το σύστημα εργασίας υψηλής απόδοσης και τον επιχειρηματικό προσανατολισμό: ένα μεσολαβημένο πλαίσιο διαμεσολάβησης. Εμπρός. Σύνορα Επιχειρηματικής Έρευνας στην Κίνα 13, 11. https://doi.org/10.1186/s11782-019-0057-y
  18. Hsiao, HC., Chang, JC. & Chen, SC. (2014). Η επιρροή της υποστήριξης της καινοτομίας στην οργανωσιακή καινοτομία: Λαμβάνοντας την οργανωτική μάθηση ως διαμεσολαβητή. The Asia-Pacific Education Researcher 23, 463–472. https://doi.org/10.1007/s40299-013-0121-x
  19. King, WR (2009). Διαχείριση Γνώσης και Οργανωτική Μάθηση. Στο: King, W. (eds) Knowledge Management and Organizational Learning. Annals of Information Systems, τόμος 4. Springer, Boston, MA. https://doi.org/10.1007/978-1-4419-0011-1_1
  20. Hosono, A. (2022). Βιομηχανικές στρατηγικές και μαθησιακή ικανότητα για ποιοτική ανάπτυξη. Στο: SDGs, Transformation, and Quality Growth. Σειρά Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης. Springer, Σιγκαπούρη. https://doi.org/10.1007/978-981-16-9748-7_4

Schreibe einen Kommentar