Ομοσπονδιακοί στρατάρχες συνοδεύουν την 6χρονη Ruby Bridges στο δημοτικό σχολείο William J. Frantz στη Νέα Ορλεάνη.
Η αφροαμερικανική ιστορία αντιπροσωπεύει την επιμονή και την υπερηφάνεια της ιστορίας στην αφρικανική διασπορά. Στην Αμερική είναι Φεβρουάριος, αλλά αυτό δεν συμβαίνει σε άλλα μέρη του κόσμου. Κάτι που βρίσκω δυσάρεστο είναι ότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο Μήνας της Μαύρης Ιστορίας γιορτάζεται μόνο στην Αμερική. Αυτό απλά δεν ισχύει. Για παράδειγμα, η Βραζιλία έχει τον πιο σημαντικό αριθμό ανθρώπων αφρικανικής καταγωγής εκτός Αφρικής. Γιορτάζουν την Ημέρα Μαύρης Ευαισθητοποίησης στις 20 Νοεμβρίου. Στην Αγγλία, ο Μήνας της Μαύρης Ιστορίας γιορτάζεται τον Οκτώβριο και στην Αυστραλία, ο Μήνας της Μαύρης ιστορίας γιορτάζεται τον Ιούλιο.
Αυτά τα έθνη έχουν όλα την οπτική τους για την αφρικανική ιστορία και τους δικούς τους ιστορικούς ήρωες που οδήγησαν στη δημιουργία του Μήνα Μαύρης Ιστορίας. Δυστυχώς, οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν έχουν ιδέα για αυτά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, φαίνεται να υπάρχει μια σημαντική γενίκευση του Μήνα της Μαύρης Ιστορίας, επειδή η γενική απογραφή δείχνει ότι το έθνος μας έχει την τάση να αναγνωρίζει τους ίδιους ανθρώπους.
Ήρωες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, η Χάριετ Τάμπμαν, ο Μάλκολμ Χ και η Ρόζα Παρκς αναφέρονται πάντα ως πρωτοπόροι του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σημαντικοί από μόνοι τους, αλλά δεν είναι το καλύτερο για όλη την αφροαμερικανική ιστορία. Υπάρχουν 50 πολιτείες εντός της Αμερικής, που σημαίνει ότι μέσα σε κάθε πολιτεία υπάρχουν ηγέτες και οργανώσεις με επιρροή που έχουν διαμορφώσει την αφροαμερικανική ιστορία. Το καλύτερο μέρος είναι ότι μερικοί από αυτούς τους ηγέτες και τις οργανώσεις είναι ακόμα ζωντανοί. Σήμερα, ας το εξερευνήσουμε.
Ας ταξιδέψουμε στη δεκαετία του 1950, στο χείλος της κρίσης αποφυλισμού στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα. Η πόλη χρειαζόταν Αφροαμερικανούς μαθητές για να αποχωριστούν τα ολόλευκα σχολεία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Ηνωμένες Πολιτείες πάλευαν επίσης με τη σκληρή πραγματικότητα των νόμων του Jim Crow και τις επιπτώσεις που είχαν οι νόμοι στη φυλετική ανισότητα εντός του έθνους. Όλα αυτά ήταν ήδη πολλά για τον μέσο μαύρο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο για μια νεαρή κοπέλα που ονομαζόταν Ruby Bridges, ολόκληρος ο κόσμος της επρόκειτο να αλλάξει.
Ήταν μια από τις πρώτες μαθήτριες που απέλυσαν το Δημοτικό Γουίλιαμ Τζ. Φραντς και αντιμετώπισε σχεδόν ακατανίκητες δυσκολίες. Η Ρούμπι Μπρίτζες αντιμετώπισε φυλετικές διακρίσεις από τη στιγμή που βγήκε από το αυτοκίνητο και πλησίασε το σχολικό κτίριο. Οι απειλές και η βία ήταν τόσο σφοδρές που αυτή και η μητέρα της χρειάστηκε να οδηγηθούν από την Υπηρεσία Στρατάρχη των ΗΠΑ. Παρ‘ όλα αυτά, η Ρούμπι Μπρίτζες και η οικογένειά της δεν υποχώρησαν, ανοίγοντας το δρόμο για όλο και περισσότερα σχολεία να γίνονται σταδιακά απελευθερωμένα.
Τώρα, γιατί να μιλήσω για τον αγώνα της να πάει στο σχολείο μέσα σε αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου; Γιατί να την ξεχωρίσω από τις εκατομμύρια άλλες ιστορίες γενναίων μαύρων ανδρών και γυναικών που κάνουν το καθήκον τους για την καταπολέμηση των διακρίσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες; Είναι πολύ απλό… είναι ακόμα ζωντανή. Όχι μόνο η κα Μπρίτζες είναι ακόμα ζωντανή, αλλά έχει επίσης συνιδρύσει με επιτυχία το Ίδρυμα Αλλαγής Leona Tate. Αυτό το ίδρυμα συνιδρύθηκε από τους διάσημους θαρραλέους τέσσερις, τη Leona Tate, τη Ruby Bridges, την Gail Etienne και την Tessie Prevost. Κάθε μία από αυτές τις γυναίκες έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ξεχωρισμένο Mcdonough 19, καθώς και στο προαναφερθέν William Franz Elementary. Η αποστολή αυτού του ιδρύματος είναι να «προωθήσει, να βελτιώσει και να ενισχύσει τη φυλετική ισότητα μέσω διαφόρων οδών εκπαίδευσης».
Η αφροαμερικανική ιστορία είναι αλληλένδετη και αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μέρος της αμερικανικής ιστορίας. Δεν μπορείς να έχεις το ένα χωρίς το άλλο. Είναι σημαντικό αυτό το έθνος να αναγνωρίσει και να συμφιλιωθεί με το παρελθόν του, ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα μέλλον όπου τα παιδιά μας θα μπορούν να μεγαλώνουν συνεχώς για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον, στρωμένο όχι μόνο στις πλάτες μας αλλά και στις πλάτες των προγόνων μας. Είναι σημαντικό εμείς, ως έθνος, να κατανοήσουμε τα λάθη του παρελθόντος μας, να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Ναι, ο Μήνας της Μαύρης Ιστορίας είναι σημαντικός, ωστόσο η κατανόηση της αφροαμερικανικής ιστορίας ως αμερικανικής ιστορίας είναι αυτό που θα προσφέρει στο έθνος μας τη στιγμή της θεραπείας και της συμφιλίωσης.
-Anyx Burd, Longue Vue Educator και Dillard University Student
