Σήμερα σας προσκαλούμε να εξοικειωθείτε με έναν άλλο εξέχοντα εκπρόσωπο του MZML (όπως ονομαζόταν το AZLK από το 1945 έως το 1968). Πρόκειται για το Moskvich-407. Ένα μικρό αυτοκίνητο σε ένα σεντάν αμάξωμα. Ήταν ένας εκσυγχρονισμός Moskvich-402.
Περιεχόμενο
Ιστορία της δημιουργίας
Δεδομένου ότι το 407 είναι ένας εκσυγχρονισμός του 402, έχουν μια κύρια και ιστορία δημιουργίας. Η ανάπτυξη του νέου „Moskvich“ ξεκινά το 1951, όταν η σειρά 400, αναδημιουργήθηκε στην τεκμηρίωση Opel Kadett K38, απαρχαιώθηκε. Για τον σχεδιασμό ενός νέου μοντέλου, αγοράστηκαν 7 ευρωπαϊκά αυτοκίνητα:
- ιταλικός Fiat 1100 και Lancia Aurelia?
- Γαλλική Simca Aronde και Citroen 2CV;
- English Hillman Minx, Ford Consul και Jovett Javelin.
- Γερμανικό Ford Taunus 12M.
Το πρωτότυπο του νέου αυτοκινήτου αρχικά έμοιαζε με το αγγλικό subcompact Ford Consul και ήταν αισθητά κατώτερο από ένα άλλο ανάλογο, αλλά αυτή τη φορά από τη Γερμανία, το Olympia. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρωτότυπα αυτοκίνητα συναρμολογήθηκαν στο εργοστάσιο αυτοκινήτων Gorky σύμφωνα με τα δικά τους σχέδια και ο αριθμός τους ήταν 7 αυτοκίνητα. Οι διαφορές ήταν κυρίως στο μέρος του σώματος. Οι κρατικές δοκιμές τον Φεβρουάριο του 1955 πέρασαν μόνο 3 δείγματα. Το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής Moskvich-402 βγήκε από τη γραμμή συναρμολόγησης στις 20 Απριλίου 1955.
Παρά τις πολλές καινοτομίες στο αυτοκίνητο, υπήρχαν πολλοί αναχρονισμοί που κληρονόμησαν από τον προκάτοχό του. Τότε προέκυψε το καθήκον του εκσυγχρονισμού των απαρχαιωμένων μηχανισμών. Και το 1958, το 402 αντικαταστάθηκε από το 407 Μοσχοβίτη ή το παρατσούκλι του λαού «μάγκα». Το 1960, σε μια έκθεση στις Βρυξέλλες, ο „Moskvich“ βραβεύτηκε με χρυσό μετάλλιο.
Προδιαγραφές Moskvich 407
Οι κύριες διαφορές μεταξύ 407 και 402 ήταν τεχνικές. Έτσι ο «μάγκας» έλαβε έναν κινητήρα βαλβίδας πάνω, ο οποίος είχε μεγάλη ιπποδύναμη – 45hp έναντι 35hp. Υπήρχε μια μίζα με εκκίνηση από το κλειδί της μίζας. Το κιβώτιο ταχυτήτων το 1958 ήταν τριών ταχυτήτων και το 1959 αντικαταστάθηκε από ένα τετρατάχυτο.
Το 1961, τα μοντέλα άρχισαν να εξοπλίζονται με έναν πιο σύγχρονο υποειδικό πίσω άξονα, με μειωμένη σχέση μετάδοσης, που κατέστησε δυνατή τη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου.
Ενδιαφέροντα γεγονότα
Το „Stilyaga“ ήταν ένα μάλλον δυναμικό αυτοκίνητο και σε αυτό κέρδισαν τα πρωταθλήματα της Σοβιετικής Ένωσης και άλλων χωρών του κοινωνικού στρατοπέδου στους αγώνες ring. Αλλά αυτά τα αυτοκίνητα, υπό τον προσεκτικό έλεγχο των πιλότων μας, κέρδισαν επίσης διεθνείς αγώνες ράλι, όπως οι επιδρομές Ακρόπολις, Μόντε Κάρλο, Λονδίνο-Σίδνεϊ και Παρίσι-Σίδνεϊ.
Με βάση το 407ο, το Moskvich-GZ κατασκευάστηκε σε κουπέ. Ήταν εξοπλισμένο με τέσσερα καρμπυρατέρ μοτοσικλέτας, τα οποία επέτρεψαν την αύξηση της ισχύος του κινητήρα από 45 σε 70 ίππους. Ο έλεγχος αλλαγής ταχυτήτων ήταν ασυνήθιστος, οι μηχανισμοί βρίσκονταν στο τιμόνι.
Σχεδόν το 50% των αυτοκινήτων που βγήκαν από τη γραμμή συναρμολόγησης εξήχθησαν, και όχι μόνο σε χώρες με σοσιαλιστικό σύστημα, αλλά και σε καπιταλιστικές. Ένα από τα μέρη προοριζόταν επίσης για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δεν πήγε στο εξωτερικό λόγω άλλης επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ των χωρών. Αλλά ένας «δανδής» εξακολουθούσε να έρχεται στην Αμερική, αν και με τη βοήθεια Μεξικανών λαθρομεταναστών, ωστόσο, σύντομα στάλθηκε στα σκραπ.
συμπέρασμα
Το „Moskvich-407“ παρήχθη μέχρι το 1963, ο συνολικός αριθμός των αυτοκινήτων που παράγονται ήταν 359.980 αντίγραφα. Στάθηκαν στην ουρά για αυτό το αυτοκίνητο, όπως κάνουν τώρα για τα «μοντέρνα» αθλητικά παπούτσια, σημειώνοντας όμως στις γενικές ουρές, όχι μια φορά την ώρα, αλλά μια φορά κάθε δύο μήνες. Το «Stilyaga» ήταν ένα σύγχρονο και εξαιρετικά ανταγωνιστικό πνευματικό τέκνο της σοβιετικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
