Ο Dennis Kimetto είναι δρομέας από την Κένυα, ιστορία και βιογραφία του αθλητή Dennis Kipruto Kimetto

0
Ο Dennis Kimetto είναι δρομέας από την Κένυα, ιστορία και βιογραφία του αθλητή  Dennis Kipruto Kimetto

Ένας από τους ταχύτερους δρομείς στον κόσμο, ο Dennis Kimetto, έτρεξε τον Μαραθώνιο του Βερολίνου το 2014 σε 2 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα. Κανείς δεν μπορούσε να ξεπεράσει το ρεκόρ του για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Ένας πρώην φτωχός από την Κένυα, που εργαζόταν ως κτηνοτρόφος στην πατρίδα του, έγινε σεβαστός αθλητής. Θα σας πούμε πώς ο Ντένις κατάφερε να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια στο δρόμο προς τη νίκη.

Περιεχόμενο

Σημαντική συνάντηση

Ο Dennis Kipruto Kimetto γεννήθηκε το 1984 στο χωριό Kamvosor. Στο σπίτι, όλοι τον ξέρουν για τις νίκες σε σχολικούς αγώνες. Αλλά τότε για τον Ντένις, το τρέξιμο ήταν απλώς ένα χόμπι. Κύρια ασχολία ήταν η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια καλαμποκιού. Στον ελεύθερο χρόνο του, το αγόρι προπονήθηκε όσο καλύτερα μπορούσε.

Το 2010, συναντήθηκε κατά λάθος με τον συμπατριώτη του Jeffrey Mutai, ο οποίος μέχρι τότε ήταν ήδη ο νικητής του Μαραθωνίου του Αϊντχόβεν και στη συνέχεια έγινε ο πρώτος στον Μαραθώνιο της Βοστώνης. Χάρη σε αυτόν, μπήκε στην ομάδα των αθλητών. Το Kimetto ήταν διχασμένο μεταξύ γεωργίας και εκπαίδευσης. Τελικά ασχολήθηκε σοβαρά με το τρέξιμο το 2011. Ο Ντένις δόθηκε στο άθλημα σε τέτοιο βαθμό που κέρδισε και έγινε ο καλύτερος στον κόσμο στον διαγωνισμό BIG 25 του Βερολίνου με χρόνο 1:11:18. Ακόμη και πριν από αυτόν τον εμβληματικό αγώνα στη Γερμανία, ο Kimetto κατέλαβε την πρώτη θέση στους ημιμαραθώνιους: Ναϊρόμπι 2011 και RAK 2011 στο Ντουμπάι.

«Θεωρώ το παγκόσμιο ρεκόρ σημαντικό ορόσημο στη ζωή μου. Η απόφαση να σπουδάσω με πλήρη απασχόληση ήταν μια δύσκολη περίοδος για την οικογένειά μου, επειδή τα χρήματα δεν είχαν ακόμη υλοποιηθεί και η αγροτική εργασία δεν μπορούσε να παραμεληθεί», είπε ο Ντένις.

Ο Ντένις Κιμέτο κερδίζει και ρεκόρ

Η πρώτη διαδρομή του Ντένις στον Μαραθώνιο του Βερολίνου το 2012 του έφερε τη 2η θέση, μόλις ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον μέντορά του Τζέφρι Μουτάι. Ήταν το πιο γρήγορο ντεμπούτο στην ιστορία του μαραθωνίου. Δύο χρόνια αργότερα, το Βερολίνο θα ήταν η κορυφή της καριέρας του Kimetto. Ο αθλητής ήταν χορηγός από το brand adidas. Η εταιρεία θαυμάζει τον δρομέα όσο και οι συμπατριώτες του και οι θαυμαστές του. Ο επίσημος ιστότοπος της μάρκας έχει μια ολόκληρη ενότητα αφιερωμένη στον Ντένις.

Αφού ο Ντένις Κιμέτο κατέλαβε την πρώτη θέση στους μαραθωνίους στο Τόκιο (2:06:50) και στο Σικάγο (2:03:45) το 2013 και σημείωσε ρεκόρ σε καθέναν από αυτούς, αποφασίστηκε να πάει ξανά στη Γερμανία.

Πηγαίνοντας στον Μαραθώνιο του Βερολίνου το 2014, ο αθλητής κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ που έθεσε ο Wilson Kipsang. Ο Kimetto έτρεξε την απόσταση σε εντυπωσιακές 2 ώρες, 2 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα. Ο Ντένις πέρασε τη γραμμή του τερματισμού και έγινε διάσημος σε μια στιγμή.

«Μια δουλειά που απέφερε 100.000 δολάρια για να κερδίσεις και 75.000 δολάρια για να σπάσεις ένα ρεκόρ άλλαξε τη ζωή», λέει ο αθλητής. Αγόρασε ένα καινούργιο σπίτι, ένα ωραίο αυτοκίνητο και μπορούσε να φροντίσει τους γονείς και τα αδέρφια του. Ο Ντένις βοήθησε στην επέκταση της οικογενειακής φάρμας. Ο Kimetto χρηματοδότησε επίσης την κατασκευή σχολείων και εκκλησιών στην πατρίδα του την Κένυα και οργάνωσε οικονομική βοήθεια για νέους αθλητές.

«Εκτός από τη δύναμη και την αντοχή, πρέπει να συνεχίσεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Η αυτοπεποίθηση και η ψυχική ηρεμία μαζί με την εστίαση παίζουν σημαντικό ρόλο όταν πρόκειται για αθλήματα όπως το τρέξιμο. Επίσης, χωρίς μια καλά ισορροπημένη διατροφή, τα αποτελέσματα στο τρέξιμο είναι αδύνατα».

Ο Ντένις Κιμέτο μετά τους μαραθωνίους

Το επόμενο 2015 δεν ήταν και τόσο εντυπωσιακό. Η αθλήτρια ήρθε τρίτη στον Μαραθώνιο του Λονδίνου. Αργότερα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την πορεία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Πεκίνο λόγω τραυματισμού. Αφού τερμάτισε ένατος στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2016, ο Kimetto αποχώρησε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Προβλήματα με τραυματισμό στο γόνατο ανάγκασαν τον Ντένις να εγκαταλείψει και τον Μαραθώνιο της Βοστώνης το 2017. Αλλά εξακολουθεί να παλεύει και συνεχίζει να προπονείται.

«Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά με παρακινεί να γίνω μαχητής είναι το υπόβαθρό μου. Προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να βοηθήσω την οικογένειά μου».

Schreibe einen Kommentar