Στο δρόμο μου προς το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα
Ο δεύτερος μεγάλος καύσωνας στο ταξίδι μου
Όταν ξεκίνησα το ταξίδι μου 107 ημερών στα τέλη Μαΐου, εσείς, οι αναγνώστες αυτού του ενημερωτικού δελτίου, συμφωνήσατε με την πρότασή μου να μην γράφω για την κλιματική αλλαγή για αυτήν την περίοδο. Αντίθετα, θα επικεντρωνόμουν σε θετικές ιστορίες και θα μοιράζομαι τις ταξιδιωτικές μου εμπειρίες και φωτογραφίες αυτό το καλοκαίρι.
Αλλά δυστυχώς, δεν ζούμε πλέον στις δεκαετίες όπου οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής μπορούσαν να γίνουν αντιληπτές μόνο από επιστήμονες. Δεν μπορούμε πλέον απλώς να ξεχάσουμε την καταστροφή των σταθερών συνθηκών σε αυτόν τον πλανήτη. Η κλιματική κρίση βιώνεται πλέον από όλους μας. Δεν μπορώ να κρυφτώ από τις επιπτώσεις του, ακόμα κι όταν δεν έχω όρεξη να το σκεφτώ.
Στα μέσα Ιουνίου ξεκίνησα την πιο κλασική από τις πολλές διαδρομές προσκυνήματος στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Η διάσχιση των βουνών των Πυρηναίων είναι το πρώτο και επίσης πιο απαιτητικό στάδιο του Camino Frances, του γαλλικού δρόμου προς το Σαντιάγο. Θυμάμαι την εξάντλησή μου όταν έφτασα σε έναν ξενώνα και έμαθα ότι θα κοιμόμουν στον πρώτο όροφο. Έχοντας μόλις διασχίσει τα Πυρηναία κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα και περπάτησα σε περισσότερους από 40 βαθμούς Κελσίου, το να μεταφέρω το σακίδιο μου στον επάνω όροφο φαινόταν σαν μια αδύνατη πρόκληση.
Τώρα, ένα μήνα αργότερα, πρόκειται να κάνω τη δεύτερη πιο απαιτητική ανάβαση στο Camino Frances, και από κάποια περίεργη σύμπτωση η Ισπανία βιώνει άλλον έναν έντονο καύσωνα. Οι θερμοκρασίες σε αυτή την περιοχή προβλέπεται να ανέλθουν στους 42 βαθμούς Κελσίου και οι θερμοκρασίες τη νύχτα θα παραμείνουν δυσάρεστα υψηλές. Το να ζεις στην εποχή της κλιματικής αλλαγής σημαίνει να μάθεις να ζεις και να προσαρμόζεσαι στις επιπτώσεις της και το να είσαι σε ένα προσκύνημα δεν προσφέρει διαφυγή.
Για έναν σύγχρονο προσκυνητή στο προσκύνημα 1000 ετών, η προσαρμογή στη νέα κανονικότητα των συχνότερων καύσωνα σημαίνει να σηκώνεται πολύ νωρίς το πρωί και να ξεκινά να περπατά όταν είναι ακόμα σκοτάδι και όχι πολύ ζέστη. Σήμερα, έστειλα επίσης το σακίδιο μου μπροστά και περπάτησα μόνο με ένα μικρό πακέτο ημέρας, κυρίως γεμάτο με νερό και αντηλιακή κρέμα. Σταμάτησα και νωρίτερα, μετά από 20 χιλιόμετρα, λίγο πριν από μια προκλητική ανάβαση που δεν ήθελα να κάνω μετά την ανατολή του ηλίου.
Παρατήρησα ότι και οι άλλοι προσκυνητές μιλούν για το μεταβαλλόμενο κλίμα και για το επείγον να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Αυτό είναι τουλάχιστον ένα θετικό αποτέλεσμα των πιο ορατών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Τουλάχιστον τώρα όλοι γνωρίζουμε, και αυτό είναι ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης.
Και με αυτό, βρήκα μια θετική ιστορία των ταξιδιωτικών μου εμπειριών που υποσχέθηκα να μοιραστώ.
________________________________________________________________________________________________
Σημείωση συντάκτη: Για να εγγραφείτε και να ακολουθήσετε τον Alex Verbeek στο Newsletter του: https://theplanet.substack.com/
Ή μπορεί να θέλετε να Τον στηρίξετε αγοράζοντας του έναν χυμό πορτοκαλιού:
Αν θέλετε να μου αγοράσετε έναν χυμό πορτοκαλιού 🍊
